Onuitputtelijk
Heerlijke wandeling
met een gevoel alsof de wind
mijn hoofd heeft leeggeblazen
alles is eruit gedreven
wat doet reageren op het leven
geen levend ziel is er te zien
enkel een vogel vloog over me heen, krijsend
keek hem na zover mijn ogen konden reiken
maar aan elke tocht komt een eind
en zonder om te kijken loop ik door
terwijl ik de glans bewaar
van de schittering die
tijdloos en onuitputtelijk blijkt te zijn.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, oktober 15, 2004 13:42 |
| ik krijg kippenvel en warmte tegelijk bij dit mooie gedicht..loop met je op...heerlijk gedicht..lieve bieke xxliefs willem |
|
| de nifter: | Donderdag, oktober 14, 2004 09:13 |
| lekker.... het doet je echt goed hè | |
| Roger Bamps: | Donderdag, oktober 14, 2004 06:39 |
| Bij het lezen van jouw mooi gedicht, was het net of ik naast jou liep. Liefs, Roger. |
|
| shelob: | Woensdag, oktober 13, 2004 23:01 |
| Voel me na het lezen ook lekker uitgewaaid, vasthouden dat gevoel, liefs Jolanda | |
| Hermans Dirk: | Woensdag, oktober 13, 2004 20:55 |
| prachtig gedicht | |
| H.J.: | Woensdag, oktober 13, 2004 12:16 |
| Heerlijk Brigitte. Een dicht waar ik erg vrolijk van wordt. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||