De vier musketiers
Wanneer wolven verschijnen
aan het theater van mijn ziel
Ik pragmatisch de dramatiek
voor een leeg publiek bespeel
Huilen ze,
maar niet alleen
______________
Paarden hebben staarten, ezels balken
Maar vrouwen niet,
Vrouwen hebben borsten
- en ik heb jou
_______________
De waarheid, laten wij hem eens ontkennen
Enkel voor de romantiek
Laten wij ons verzoenen met elkaar
En morgen zeggen,
Dat was ik niet
________________
De handen van een vader,
Ineens blijken je handen
In die van een vreemde te vallen
Wat ooit werd gedragen
Wordt nu geschud
f.
aan het theater van mijn ziel
Ik pragmatisch de dramatiek
voor een leeg publiek bespeel
Huilen ze,
maar niet alleen
______________
Paarden hebben staarten, ezels balken
Maar vrouwen niet,
Vrouwen hebben borsten
- en ik heb jou
_______________
De waarheid, laten wij hem eens ontkennen
Enkel voor de romantiek
Laten wij ons verzoenen met elkaar
En morgen zeggen,
Dat was ik niet
________________
De handen van een vader,
Ineens blijken je handen
In die van een vreemde te vallen
Wat ooit werd gedragen
Wordt nu geschud
f.
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Donderdag, oktober 14, 2004 09:10 |
| hehhehheh.... die 2e... wat volslagen nutteloos maar o zo briljant!!!!!! | |
| Rian: | Woensdag, oktober 13, 2004 18:57 |
| Mooi hoor beetje jaloers op dit soort gedichten. Prachtig Liefs Rian |
|
| Martine Gieze: | Woensdag, oktober 13, 2004 17:15 |
| nou nou..... dat is weer iets om over na te denken... weer heel mooi en bijzonder verwoord! liefs,Mart |
|
| Es: | Woensdag, oktober 13, 2004 13:47 |
| Onnavolgbaar ventje...veelzijdigheid ten top! Kus... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||