Laat me
Laat me
Laat me maar met rust.
Zoek me maar even niet.
Laat me nu maar alleen.
Met mijn pijn en verdriet.
Jullie willen slechts helpen.
Dat weet ik, goed bedoeld.
Maar snappen kun je het pas.
Als je het zelf hebt gevoeld.
Dus laat me maar met rust.
Het komt vast wel weer goed.
ik weet heus zelf ook wel.
Dat ik straks verder moet.
Maar nu wil ik even opgaan.
In mijn pijn en verdriet.
Als ik dit nu niet verwerk.
Lukt het verder gaan zeker niet..
Rian
Reacties op dit gedicht
| *Lia *: | Maandag, oktober 18, 2004 17:48 |
| knuffie.. liefs, LIa |
|
| fox_bert: | Maandag, oktober 18, 2004 17:06 |
| ik weet hoe je je voelt, zelf ook zo'n gevoel nu. moet het alleen doen, en als andere daar bij kunnen helpen, mooi meegenomen. maar neem die tijd. liefs Bert |
|
| ukkie: | Maandag, oktober 18, 2004 14:26 |
| je heb gelijk je verdient het hou van je liefs ukkie |
|
| Elizabethh: | Maandag, oktober 18, 2004 12:46 |
| Ja dat klopt ook wat je zegt, anders wordt je achtervolgt door een gevoel die verward naar je op zoek ik en je kan haar niet bereiken omdat het al van zo lang geleden is...net als een vriend/vriendin die je na 20 jaar ziet, wat moet je zeggen of voelen... MOoi gedicht.. Liefs Elizabethh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||