jij of ik
Mijn spiegelbeeld
Jou eigendom
Het me niet verbeeld
Mijn wond geheeld...
Zo dankbaar,
ik ben op jou gaan lijken
dus als ik je mis
hoef ik slechts in de spiegel te kijken
Zo blijf ik staan
in de duistere nis
Om nooit meer bij je weg te gaan
Sta ik hier nu voor de spiegel
Ik slaap en drink en eet..
Om je maar te kunnen zien
Iets wat een beetje "moeder" heet
in de spiegel...
Je praat dan wel niet terug,
Maar je bent op mij gaan lijken
En wie nou werk'lijk wie is
Zal later wel eens blijken....
Als ik er genoeg van heb,
naar ONS spiegelbeed te kijken.
Jou eigendom
Het me niet verbeeld
Mijn wond geheeld...
Zo dankbaar,
ik ben op jou gaan lijken
dus als ik je mis
hoef ik slechts in de spiegel te kijken
Zo blijf ik staan
in de duistere nis
Om nooit meer bij je weg te gaan
Sta ik hier nu voor de spiegel
Ik slaap en drink en eet..
Om je maar te kunnen zien
Iets wat een beetje "moeder" heet
in de spiegel...
Je praat dan wel niet terug,
Maar je bent op mij gaan lijken
En wie nou werk'lijk wie is
Zal later wel eens blijken....
Als ik er genoeg van heb,
naar ONS spiegelbeed te kijken.
Reacties op dit gedicht
| zita: | Maandag, oktober 18, 2004 21:34 |
| Lieve Anniko, Heel je pijn,verlies je eigenheid niet en zorg ook goed voor jezelf! Mooi gedicht. Van harte, Zita |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anniko | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||