uit een van de miljoenen mensen op aarde
kies ik die ene splinter uit een grootte boom
die mijn huid tot bloedens toe doorboorde
in een rode vloeiende stroom
intense pijn die het lichaam laat schreeuwen
het onrecht keert zich telkens weer
herinneringen die nooit meer verdwijnen
omdat ik aan het einde ben van mijn verweer
dromen die uiteen zijn gewaaid
door stromingen die ik niet kon temmen
eenzaamheid op de voorgrond getreden
omdat ik mij aan jou moest vastklemmen
van een gezonde mooie boom
ben ik geëindigd als rottend compost
die geen enkele vorm van waarde meer kent
omdat ik door een jong blaadje ben afgelost
Rian: | Dinsdag, oktober 19, 2004 22:17 |
slik...Fictie pfff gelukkig erg mooi hoor. En het komt goed we poten een nieuwe boom oke Liefs Knuff Rian |
|
marjolein_in_love: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:39 |
mooi hoowr bert :D verdrietig verhaaltje :( gelukkig is t fictie :D liefs marjolein |
|
***Zij***: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:36 |
Super geschreven en godzijdank fictie.... | |
Luijkx: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:34 |
Prachtig gedicht, en ik ben heel blij dat het fictie is! Mijn complimenten, Bert :) Liefs, En een fijne avond nog! Laura |
|
*Lia *: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:33 |
gelukkig fictie.. maar wát een pracht dicht.. liefs, Lia ik zal geen grapjes meer maken over bbq enzo.. |
|
Raira: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:29 |
Inderdaad een heel erg verdrietig gedicht het gevoel van machtelooshheid en pijn zijn hier wel heel duidelijk tot uiting gekomen Ik wil eigenlijk zeggen dat ik het hee mooi beschreven vind maar denk dat het niet echt het gepaste woord is.... liefs raira |
|
Boudaatje: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:26 |
jeetje wat is het een triestig gedicht. Maar wel goed geschreven! knuffel |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 19 oktober 2004 | ||
Thema's: |