Sprookje
Pas nadat ik jou met grove steek
en vaste hand heb dichtgenaaid
mag je gaan, de buik vol stenen
en Spaanse pepers voor de dorst
Op de rand van de put een emmer
met een bodempje water, je duikt
worstelt en komt boven, zuipt je vol
aan hectoliters tijdelijk geluk
Je boert, haalt adem en zinkt voor-
goed naar de bodem van het stuk
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Vrijdag, oktober 22, 2004 12:16 |
| beetje bizarre fanta van jou! wel goed beschreven! groet,MART |
|
| Raira: | Vrijdag, oktober 22, 2004 10:54 |
| opes....heftig gedicht... maar wel super mooi geschreven liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||