Wolven nacht
Wolven nacht
de wolf geeft geen toon
als de maan is verschenen
de sterren hem begroeten
een orkaan raasde voort
braken kwetsbaar glas
wat ooit zijn hart eens was
de wolf huilt naar de maan
alleen nog in fluister zacht
zijn ziel in voel gekraakt
diep in het woud
likt de wolf zijn wonden
waar ware rust werd gevonden
in de stilte van de nacht
is de wolf in rust
tot zijn wolvin de avond kust
in schittering van de maan
en fonkeling van sterren
begroet de wolf zijn blauw
Wim Black Lord
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Vrijdag, oktober 22, 2004 23:01 |
| bijzonder mooi.. oehooooee.. liefs, Lia slaap lekker strakkies |
|
| Lieverdje: | Vrijdag, oktober 22, 2004 21:34 |
| Zeer schitterend gedicht! Liefs |
|
| SecretMistery : | Vrijdag, oktober 22, 2004 21:34 |
| O I like this too!! It's a beauty of a poem!! My compliments!! xXx en veel liefs Shar |
|
| *-*Zij*-*: | Vrijdag, oktober 22, 2004 21:24 |
| O I like this!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||