Het leven.
Uit stof geboren,
als een ster gaan gloren.
Na een lang leven,
gaat het lichaam het begeven.
Ondanks alle gaven,
wordt het begraven.
Het zal gaan verteren.
En tot stof wederkeren.
als een ster gaan gloren.
Na een lang leven,
gaat het lichaam het begeven.
Ondanks alle gaven,
wordt het begraven.
Het zal gaan verteren.
En tot stof wederkeren.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Zondag, oktober 24, 2004 11:00 |
| Mooi geschreven Jan! Het leven blijft een groot mysterie.... Will |
|
| Gonny: | Zondag, oktober 24, 2004 09:30 |
| Goede Morgen Tja zo gaat het leven. Mooi geschreven Jan Een fijne dag met een dikke knuffelkuss van mij Liefs Gonny |
|
| Lia : | Zondag, oktober 24, 2004 08:43 |
| prachtig geschreven .. in zo weinig woorden... liefs,Lia | |
| Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 24, 2004 08:23 |
| Maar de herinneringsster zal blijven stralen in de nacht... Denkend aan al het goed wat die persoon in ons leven bracht... X Annemieke |
|
| sunset: | Zondag, oktober 24, 2004 07:26 |
| En toch leven wij eeuwig! 'Lijfelijk' waar neergezet. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Zondag, oktober 24, 2004 01:45 |
| in weinig woorden een heel leven doorlopen en zo gaat het en zal het altijd gaan mooi verwoord Jan liefs raira |
|
| Dario DV: | Zondag, oktober 24, 2004 01:24 |
| Juister kan het niet. Summier geschreven. gr'jes, Dario |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jan van Dord | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||