Zoete wierookgeur (en veel verveling)
Slechts een vlammetje
van het limoengroene waxinelichtje
was zichtbaar, de gehele nacht
"Laten we proosten, op de eeuwigheid..."
..."Waarin we gevangen zitten, in vrijheid."
Vulde ik hem zacht, maar zeker aan.
En zijn glas, raakte de mijne
een zuiv're klank klonk door het huis
oud, verlaten, weinig kleur
Maar vertrouwd, door zoete wierookgeur