Wat de nacht me bracht
Trillende handen
Van brekend glas
Emoties breken het verstand
Gebroken spiegel van de wand
Diep in stille nacht
Mijn verstand uit ballans gebracht
Een spiegel die al tijden hing
Tegen de vlakte ging
Zittend, tijden zitten staren
Probeerde mijn kalmte te bewaren
Tranen van spanning
Rillingen van angst
Welke stille kracht
Die mij deze begroeting bracht
Maar de boodschap niet kon uiten
Dreef met bibber mij naar buiten
Scherven zijn geruimd
Mijn ziel weer opgeruimd
Verstand blijft echter denken
Aan hen die aan gene zijde wenken
Mijn hart en ziel zijn stil
Begrijp niet wat men zeggen wil
Ik mis nu even mijn grip
En toon in niet verstaan mijn begrip
Ik weet niet wat ik voel
Met mijn woorden bedoel
Zit rillend op mijn stoel
Met een behoorlijk kloten gevoel
Wim Black Lord
| maria : | Zondag, oktober 31, 2004 21:08 |
| spiegel barste in scherven nachtstilte doorbrekend onrustvoel denkend wil bevatten ongrijpbare zich uit in angst onhoorbaar waarom sprekend veel liefs, maria |
|
| westland: | Vrijdag, oktober 29, 2004 18:59 |
| heel mooi neer gezet wim,ben het met de andere eens.ma westland. | |
| erje: | Vrijdag, oktober 29, 2004 16:46 |
| Angstig gedicht ik moet nog een spiegel van 2 meter bij 80 cm ophangen maar ik wacht er toch maar mee geroeten erje |
|
| Lia : | Vrijdag, oktober 29, 2004 16:13 |
| ik begrijp het voor een groot deel wel... dikke knuffel... liefs,Lia | |
| keiko: | Vrijdag, oktober 29, 2004 13:48 |
| niet wetende wat er word bedoelt waarom je het voelt angst neemt dan de overhand en ontneemt je even van je verstand... knuffie van keiko.. |
|
| Bieke: | Vrijdag, oktober 29, 2004 11:10 |
| Laat dit gevoel dan maar hopelijk snel weer over gaan. Mooi neergezet Wim. Liefs Bieke, |
|
| ***Zij***: | Vrijdag, oktober 29, 2004 09:59 |
| Angstig ja.... Humzz...ken zelf het gevoel niet, althans... Knuffel maar dan! |
|
| Raira: | Vrijdag, oktober 29, 2004 09:58 |
| het is de spiegel die je toont wat soms nog ongrijpbaar is alles wat diep je hart bewoont aan vertrouwen maar ook gemis het maakt onzeker en bang maar uiteindelijk ook ruimte vrij door de weggestopte emoties te ervaren kan er straks weer opnieuw geluk bij laat je niet weer door de waarheid onderuit halen, maar accepteer die en laat het gevoel maar over je komen achteraf weet je, het moest er toch eens uitkomen liefs en een meelevende ar |
|
| Jan Schaap: | Vrijdag, oktober 29, 2004 09:54 |
| zo'n ondefinieerbare angst, ik ken dat wel. Is inderdaad een klote gevoel, je kan er niets mee, hoewel ik het nooit associeer met gene zijde dan. In ieder geval vind ik het een beresterk gedicht! Groet |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 29, 2004 09:41 |
| Je weet dat je jezelf en je woning afschermen kunt? En, waarom zou je bang zijn voor hen die reeds overgegaan zijn? het enige verschil tussen hen en ons is dat zij niet zichtbaar zijn. Herkenbaar, voelbaar duidelijk verwoord. Liefs / sunset |
|
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||