knagend
Daar is het weer
rijzend
steeds groter wordend
binnenin knagend
zich een weg banend
op de paden waar
het vroeger werd weggestuurd
maar nu effent het weer alles
en strijkt de plooien weer hard
verzet is onmogelijk...
rijzend
steeds groter wordend
binnenin knagend
zich een weg banend
op de paden waar
het vroeger werd weggestuurd
maar nu effent het weer alles
en strijkt de plooien weer hard
verzet is onmogelijk...
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Vrijdag, juni 22, 2001 22:34 |
| Hey lieve iris...ik hoop echt dat het je lukt er niet aan toe te geven...ik weet dat jij ooit de andere weg vindt, dat weet ik echt...omdat je niet bang bent naar jezelf te kijken met kritische blik (helaas soms té kritisch denk je niet?) Lieve knuffel, Juva |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iris | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||