Overspel
Ik bezwijk al voor zijn ogen,
maar met jouw kracht duw ik hem weg,
het is de eerste keer in weken,
dat ik gemeend tegen hem zeg,
dat hij weg moet - 'k wil 'm niet,
verbaasd kijkt hij me aan en gaat,
maar de pijn doordringt m'n hart
als ik besef - het is te laat.
Door hem ben ik jou kwijtgeraakt,
je bent er nog wel, maar niet echt,
liefste, ik snap het dat je boos bent,
en dat is geheel terecht.
Maar geloof me als ik spijt heb,
van alles wat ik heb gedaan,
en dat ik bij jou terug wil komen,
er samen helemaal voor gaan...
maar met jouw kracht duw ik hem weg,
het is de eerste keer in weken,
dat ik gemeend tegen hem zeg,
dat hij weg moet - 'k wil 'm niet,
verbaasd kijkt hij me aan en gaat,
maar de pijn doordringt m'n hart
als ik besef - het is te laat.
Door hem ben ik jou kwijtgeraakt,
je bent er nog wel, maar niet echt,
liefste, ik snap het dat je boos bent,
en dat is geheel terecht.
Maar geloof me als ik spijt heb,
van alles wat ik heb gedaan,
en dat ik bij jou terug wil komen,
er samen helemaal voor gaan...
Reacties op dit gedicht
| Fortune: | Vrijdag, november 05, 2004 15:23 |
| Gelukkig is het fictie maar besef wel dat het moeilijk is om het vertrouwen in een relatie te herstellen.. Maja, eerlijkheid duurt het langst... liefs, Samantha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cathje | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2004 | ||
| Thema's: | ||