Ach ja,wie heeft er geen?
Ongelukjes;je weet wel:
iets breken,iets laten vallen;
maar dat bedoel ik niet.
Want die ongelukjes gebeuren thuis,
en dat overkomt iedereen wel eens.
Maar er zijn ergere ongelukjes,
en die gebeuren helaas niet thuis.
Zoals in een deftig restaurant
en je kipt de vleesschotel om.
Of je zit met anderen aan tafel
en je gooit je halfvolle glas om.
Liefst naar de overkant,
zo word je zelf niet te nat.
En daat zit je dan.
Je zegt:sorry,en dan...
Dan begint dat schuldgevoel.
Wat ben ik toch een oen!
Een ander ovetkomt dat niet,
maar mij natuurlijk wel.
Maar eigenlijk is dat maar een gedacht,
want het overkomt anderen heus ook wel eens.
Dus laat dat schuldgevoel maar varen.
En besef:ik heb wat extra leven in de brouwerij gebracht.