Aanslagen
Geen dag gaat er voorbij,
of je hoort weer op het nieuws,
dat er ergens op deze wereld,
weer een bom is afgegaan.
Het is toch onvoorstelbaar,
dat er blijkbaar mensen zijn,
die daar genoegen in scheppen,
er zelfs voor in de rij gaan staan!
Bereid hun leven te geven,
behangen met explosieven,
in een vliegtuig of een bus,
zichzelf even op te blazen.
In wat voor wereld leven wij,
wat bezielt die mensen toch,
dat is waar ik me steeds opnieuw,
weer over blijf verbazen.
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Donderdag, november 11, 2004 23:06 |
| Ik snap het ook niet Ria. Wie wel, en ik ben niet alleen verbaasd maar ook kwaad. mooi dicht Liefs H.J. |
|
| marcia39: | Donderdag, november 11, 2004 21:21 |
| Blijft elke keer weer vreselijk om het te zien en te horen maar de meerderheid van de bevolking vind het verwerpelijk dus ik blijf geloven dat de mensen ooit wakker worden geschud... (K) Marcia |
|
| Fortune: | Donderdag, november 11, 2004 19:45 |
| Ik verbaas me er ook over.. Hoe wreed kunnen mensen toch zijn om anderen te doden met hun dood.. Ik snap het ook niet.. In dat geval moet ik dus nog veel leren, maar ik denk niet dat ik dat wil... liefs, Samantha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2004 | ||
| Thema's: | ||