het beroofde geluk
ze loopt over donkere straten
weg van huis
ze voelt zich alleen gelaten
haar tranen glijden weg
ze heeft het koud
niemand die iets zegt
haar gedachtes door haar hoofd
starende ogen
van haar geluk beroofd
weg van huis
ze voelt zich alleen gelaten
haar tranen glijden weg
ze heeft het koud
niemand die iets zegt
haar gedachtes door haar hoofd
starende ogen
van haar geluk beroofd
Reacties op dit gedicht
| KimErens: | Woensdag, februari 16, 2005 10:47 |
| Van haar geluk beroofd kan goed kloppen. Hopelijk komt alles goed met haar. Wat vast wel zo is.. Komt goed! Liefs Kim |
|
| braakiejz: | Woensdag, november 17, 2004 11:36 |
| oeps bij thema moest eenzaamheid staan | |
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, november 17, 2004 11:28 |
| slik... wow wat een onwijs rakend gedicht. echt heel mooi verwoord... koppiej op he liefs en xxx glitter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: braakiejz | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2004 | ||
| Thema's: | ||