Iedereen condoleert mij.
Maar waar het om gaat dat ben jij.
Tijdens de plechtigheid gaat mijn oom spreken.
Op het moment dat hij daar staat zie je hem verbleken.
Hij kan het niet dus neem ik het over van hem.
Ik hoor niks, behalve mijn eigen stem.
Daarna jouw muziek.
Nog steeds doodse stilte in het publiek.
Daarna zakt jouw kist naar benee.
Diep van binnen wil ik met jou mee.
Opeens zie ik mijn oma verlammen.
Ik kijk op en om je kist verschijnen allemaal vlammen.
Het is nu definitief voorbij.
Je bent nu echt helemaal vrij.