Tweed duizend en vijfhonderd soorten slangen
Waarvan vier honderd als giftige tangen
Die Liggen vals de wereld rond te sissen
Als waren zij de rechters die beslissen
Waar de vrije meningsuiting moet hangen

Het aartsparadijs hebben zij vervangen
Door in die ene boom te blijven hangen
In het bederf moeten zij zich bevissen
Want heen van hen kan de andere missen
Zonder de mensen leugens op te spangen

Glad weten ze zich steeds een baan te glijden
Om ons pijn te doen en te laten lijden
Wij die in liefde willen verder leven
Willen door hen elkaar de hand niet geven
En hun samenhorigheid laat ons strijden

Boeken en wijsheid zijn voor ingewijden
En niet voor mensen die elkaar benijden
Want die aanvaarden dat wat slangen geven
Al moeten ze zelfs hun vrijheid opgeven
En dan komen er zeer bittere tijden