Jij draagt me
Omhoog kijk ik
Naar de eindeloze treden van de wenteltrap
Bang de treden alleen te moeten nemen
Moe en angstig neem ik de eerste stap
De duizenden treden slingeren als ranken van klimop
Duizelig alleen al door het kijken
En dan voel ik je hand
Je armen om me heen
Ik ben niet alleen
Je was er altijd al
Naast me, bij me
Een gevoel van veiligheid overspoelt me
En je tilt me op
Draagt me, de hele lange klim naar boven
Als een veertje lig ik in je armen
Mijn onrust deel je, en probeer je weg te nemen
Zoveel als je kan
Aan het eind van de weg
Wacht de warmte
Van het open haard vuur
Ik open de vensters van de donkere torenkamer
Vochtige lucht dringt binnen
Samen overzien we het landschap
Jou armen nog steeds om me heen
Maanlicht weerspiegelt in het meer
Omgeven door de al zo vaak gedroomde groene heuvels
Sterren schenken me vrijheid
Jij schenkt me je hart
En je draagt me
Altijd........