kleine heks
mocht mee op je bezemsteel
in een luchtzak ging het mis
molenwiekte met arm en been
door woeste wolken heen
voor mijn inslaan kwam jij net
je had de tijd even teruggezet
en je vroeg: wil je nu alleen?
ik zei witjes: liever niet, neen!
in een luchtzak ging het mis
molenwiekte met arm en been
door woeste wolken heen
voor mijn inslaan kwam jij net
je had de tijd even teruggezet
en je vroeg: wil je nu alleen?
ik zei witjes: liever niet, neen!
Reacties op dit gedicht
| Sopor: | Zaterdag, maart 04, 2006 07:17 |
| Wreed schoon gedicht, echt waar ... | |
| Martine Gieze: | Vrijdag, november 26, 2004 11:24 |
| lijkt mij ook een leuke atractie!! ;D je pikt zo de ware heks er uit ;-)) liefs,Mart |
|
| Oorlam: | Vrijdag, november 26, 2004 10:05 |
| - nieuw op de kermis - | |
| Oorlam: | Vrijdag, november 26, 2004 10:04 |
| :)) kinderen een kwartje | |
| sunset: | Vrijdag, november 26, 2004 09:58 |
| Prachtig dit. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2004 | ||
| Thema's: | ||