De stille zee
De volle maan verblind mijn ogen
Weerspiegeld in de stille zee
De hemel heeft mij voorgelogen
Ik zweef slechts met de golven mee
Het einde staat reeds in de sterren
Voorspeld door toekomst en het lot
Ik zie de golven al van verre
De wind huilt zacht, ik bid tot God
Verloren lig ik op het strand
Eenzaam, koud, alleen...
Het stille water, koude zand
Waar ben ik en waar ga ik heen?
Ook jij kunt mij geen antwoord geven
Ik wil alleen jouw warme hand
Jouw liefde en jouw medeleven
Illusies in het zand
Weerspiegeld in de stille zee
De hemel heeft mij voorgelogen
Ik zweef slechts met de golven mee
Het einde staat reeds in de sterren
Voorspeld door toekomst en het lot
Ik zie de golven al van verre
De wind huilt zacht, ik bid tot God
Verloren lig ik op het strand
Eenzaam, koud, alleen...
Het stille water, koude zand
Waar ben ik en waar ga ik heen?
Ook jij kunt mij geen antwoord geven
Ik wil alleen jouw warme hand
Jouw liefde en jouw medeleven
Illusies in het zand
Reacties op dit gedicht
| Cora (mams/zij): | Woensdag, maart 30, 2005 13:08 |
| Zucht, stil ook hier... | |
| Mamke: | Zaterdag, november 27, 2004 21:10 |
| Zo mooi | |
| Semara : | Zaterdag, november 27, 2004 21:05 |
| kippetjesvel........ | |
Over dit gedicht
| Auteur: Esther Frenay | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2004 | ||
| Thema's: | ||