Wat nu?
ik ben aan het denken over wat ik ben en wat ik wil zijn.
ik voel me als een plantje dat om water schreeuwd in het donker want zonlicht heb ik niet
Ik schreeuw maar je hoort me niet.
Laat mijn bladeren vallen maar je ziet me niet.
steeds meer blaadjes die ik kwijdraak.
Takken en wortels verdorren en verdwijnen op de grond.......
mischien dat je mij ooit ziet staan in je venster en mij een keertje water geeft.
ik wil samen zijn met de zon, is dat nou zoveel gevraagd
ik voel me als een plantje dat om water schreeuwd in het donker want zonlicht heb ik niet
Ik schreeuw maar je hoort me niet.
Laat mijn bladeren vallen maar je ziet me niet.
steeds meer blaadjes die ik kwijdraak.
Takken en wortels verdorren en verdwijnen op de grond.......
mischien dat je mij ooit ziet staan in je venster en mij een keertje water geeft.
ik wil samen zijn met de zon, is dat nou zoveel gevraagd
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Zondag, september 25, 2005 02:03 |
| Nee is niet te veel gevraagd. Sorry laatste mail van vandaag.liefs mieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: romano | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2004 | ||
| Thema's: | ||