honds
Ik zit achter je op het terras
En dat is op zich al opzienbarend
Nog nooit in mijn leven
Zoveel voortvarendheid gezien
Terwijl ondertussen ergens thuis
De was zich op mysterieuze wijze
Ligt te vermenigvuldigen in de wasmand
Bijt jij je in een gesprek
Niet dat het gesprek enige waarde heeft
Laat staan een bijdrage levert
Aan het vrolijke humeur
Van je buurman aan de linkerkant
Maar toch laat ik mijn gedachten glijden
Over de trekken rond je mond
En je gelaat dat zich verwonderd afvraagt
Waarom je partner nu weer niet naar je luistert
Eigenwijze droplul denk ik zuchtend
Geef dat beest wat te drinken
Het is hartje zomer in volle zon
Hij heeft ook dorst…
A.30november2004
Over dit gedicht
| Auteur: kokkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
| Thema's: | ||