het leven kan oneerlijk zijn
een meid van nog geen vijfentwintig jaar oud
verstandelijk gehandicapt
helaas praten was taboe
na zoveel jaren
ben je net een week verhuist
huilend pakte je een jas
je wilde naar buiten
heimwee werd aan gedacht
dat als begrijpelijk is
maar helaas was dat het niet
nu ben jij er niet meer
een ileus werd jou fataal
ook al hebben ze er alles aan gedaan
ik heb twee jaar voor je gezorgt
daarom kan ik het nog niet accepteren
maar weet lieve meid
je mocht en mag er zijn
liefdevol ben jij verzorgt en begeleidt
vandaar deze pijn in mij
slaap zacht lieve lieve U
Fortune: | Vrijdag, december 03, 2004 18:52 |
heel erg verdrietig gedicht.. Het leven is heeel oneerlijk.. Het geeft en neemt.. Ik wens je heel veel sterkte.. liefs, Samantha |
|
Paul de Bruyn: | Vrijdag, december 03, 2004 18:19 |
Zoiets raakt ja.. Wil je alleen maar sterkte hierbij wensen.. liefs Paul |
|
will hanssen: | Vrijdag, december 03, 2004 17:12 |
Wat erg Bert.... Heel veel sterkte hoor jongen en weet....dat jij er in die twee jaar voor haar geweest bent, je hebt wat vreugde in haar leven mogen bijdragen.. Liefs, Will |
|
Luijkx: | Vrijdag, december 03, 2004 17:08 |
*Knuffel* Heel veel sterkte Bert, met het verwerken van dit verdriet! Liefs, Laura |
|
Rian: | Vrijdag, december 03, 2004 16:55 |
Ik sluit me hier bij aan..meer woorden zijn niet nodig,,sterkte..Rian | |
erje: | Vrijdag, december 03, 2004 16:49 |
Bert, kan begrijpen dat je verdrietig bent en leef met je mee, heb zelf een nichtje die ook helemaal niets kan niet praten niet lopen enz ze zou maximaal 17 jaar kunnen worden ze is nu 14 dus nog een moeilijke weg te gaan,vader en moeder zijn uit elkaar omdat moeder voor het kind koos en de vader wilde het kind uit huis plaatsen voordat de scheiding er door was heeft de vaderzich van het leven beroofd, ga daar dan eens mee om, ik wens je heel veel sterkte. geroeten erje |
|
Raira: | Vrijdag, december 03, 2004 16:32 |
een gedicht die me raakt echt raakt... en ik ken ook zo iemand in mijn priveleven en zo geweldig lief.. en deze mensen moet je niet verhuizen ze zijn zo gewend aan vertrouwdheid Misschien zocht ze nu wel haar werkelijke thuis.. ze is daar vast weer op haar plek, hoe moeilijk het ook is voor de nabestaanden Ik lees dat je heel erg betrokken bent, en ik wens je echt heel veel sterkte Bert liefs raira |
|
sunset: | Vrijdag, december 03, 2004 15:37 |
Pijnvol opstandig (begrijpelijk) verwoord. Liefs / sunset |
|
Sunflower Ria: | Vrijdag, december 03, 2004 15:17 |
wens jou heel veel licht liefde warmte en kracht Bert wat liefdevol verwoord dit geicht voor haar heel mooi sterkte Sunflower Ria |
|
Lia : | Vrijdag, december 03, 2004 15:06 |
heel veel sterkte.. knuf,Lia | |
nienk: | Vrijdag, december 03, 2004 14:59 |
dat moet heel moeilijk zijn sterkte weer schitterend geschreven liefs, |
|
marjolein_in_love: | Vrijdag, december 03, 2004 14:37 |
heey bert heel vervelend voor jou :( en iedereen die haar kende :( mooi geschreven liefs marjolein |
|
Amy den Hartog: | Vrijdag, december 03, 2004 14:31 |
Heel mooi en verdrietig, gecondoleerd!! Kusjes Amy |
|
Benjamin de Rooy: | Vrijdag, december 03, 2004 14:23 |
pijnlijk mooi... | |
energygirl: | Vrijdag, december 03, 2004 13:39 |
lieve bert, wens jouw heel veel sterkte bij het verwerken van deze gebeurtenis op je werkplek... merk aan je dat jij ook een persoon bent die werk en prive niet gescheiden kan houden(alhoewel dat soms ook zelfbescherming is)....dat geeft ook aan dat jij een man bent met een super hart. jij kan in iedergeval trots op jezelf zijn..je hebt je twee jaar lang voor haar ingezet..ingezet omdat je zag wie ze was!! mooi dat je speciaal over haar dit gedicht geschreven hebt! heel veel |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2004 | ||
Thema's: |