een sneeuwwit duifje met een lief kuifje
met een pakketje in haar bek
is weggevlogen naar een speciale plek
Waarheen, dat weten we helaas niet
Maar haar verlies doet ons zeer veel verdriet

de pijn zal nooit verdwijnen
maar wel verzachten
maar dat heeft tijd nodig
om zulk een groot verlies te verwerken
dat doe je natuurlijk niet zomaar even

maar onthoud, dat er mensen zijn die het verdriet samen met je willen delen
erover praten is goed
de leuke dingen herinneren
dat zou zij natuurlijk ook hebben gewild

Maar, kun je het even niet aan
weet dan, dat ik voor je klaar zal staan
dan kun je op mijn schouder steunen
dan bied ik je een luisterend oor aan

want, daar zijn vrienden voor
elkaar helpen, door dik en dun
plezier maken en veel fun
maar ook in moeilijke tijden klaar staan voor de ander


dit gedicht is voormij gemaakt toen mijn oma was gestoreve k heb het er af en toe super moeilijk mee want oma was een fantastisch persoon