lach op je gezichtje
Ik sta voor de kassa in een lange rij
Ongeduldig, het wachten maakt me niet blij
Maar dan zijn er twee ogen die aandacht vragen
Van een kindje in een wandelwagen
Ze gunnen me een blik en een lach
En ik bedenk dat ook deze dag
Ik weer genieten kan van het leven
Jij die naar mij lachte, ook al was het maar even.
Ongeduldig, het wachten maakt me niet blij
Maar dan zijn er twee ogen die aandacht vragen
Van een kindje in een wandelwagen
Ze gunnen me een blik en een lach
En ik bedenk dat ook deze dag
Ik weer genieten kan van het leven
Jij die naar mij lachte, ook al was het maar even.
Reacties op dit gedicht
| sweet little 18: | Donderdag, september 06, 2007 15:21 |
| wat zo''n kleintje wel niet kan doen.. x |
|
| sunset: | Zaterdag, december 04, 2004 10:05 |
| O ... ik kan er ook zo van genieten. Die onverwachtse stralende lach van de mens (klein / groot). En die je verrast als de zon die door de grijze hemel breekt. Mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
| Amy den Hartog: | Zaterdag, december 04, 2004 09:56 |
| Helemaal mee eens, zo'n klein iets kan heel je dag goed maken :) Kusjes Amy |
|
| Paulina: | Zaterdag, december 04, 2004 09:51 |
| Door simpel 2 lieve oogjes die je aankijken en het geven van een lach.. Wat is het leven soms toch zo heerlijk.. |
|
| Lia : | Zaterdag, december 04, 2004 09:17 |
| een kinderlach doet veel he.. ik raak er altijd zo ontroerd van... liefs,Lia | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2004 | ||
| Thema's: | ||