Littekens
Littekens
Haat en woede overwint altijd
Doen haar het mes weer grijpen
En ook al heeft ze later spijt
Ze kan zichzelf niet bereiken
Angst en verdriet
Spelen hun spel keer op keer
Maar het kwaad is al geschied
Weer een litteken meer
Heeft zo het leven nog wel zin?
Hoe hard ze het ook probeert
Ze eindigt altijd weer bij het begin
Onbegrepen en opnieuw bezeert
Meid, kom op het leven kan zo mooi zijn
Ik wil je zo graag helpen
En bevrijden van de pijn
Maar hoe, dat is de vraag
en niemand weet het antwoord…
Haat en woede overwint altijd
Doen haar het mes weer grijpen
En ook al heeft ze later spijt
Ze kan zichzelf niet bereiken
Angst en verdriet
Spelen hun spel keer op keer
Maar het kwaad is al geschied
Weer een litteken meer
Heeft zo het leven nog wel zin?
Hoe hard ze het ook probeert
Ze eindigt altijd weer bij het begin
Onbegrepen en opnieuw bezeert
Meid, kom op het leven kan zo mooi zijn
Ik wil je zo graag helpen
En bevrijden van de pijn
Maar hoe, dat is de vraag
en niemand weet het antwoord…
Reacties op dit gedicht
| silent-worries: | Vrijdag, december 10, 2004 18:13 |
| Hey heel erg mooi gedicht!!!! Vooral omdat ik me er zelf goed in kan vinden..! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Tamara- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2004 | ||
| Thema's: | ||