Leven
Leven
Het leven trekt aan mij voorbij
als de stroming van het getij
kijk ik door beslagen ruiten
van binnen uit naar buiten
Er hangt een schaduwzijde over mijn bestaan
ik zit gevangen in een aflatend lichaam
Wie van buiten naar binnen ziet
kan soms zien mijn stil verdriet
Ik probeer ook de zonzijde te zien
door te hopen dat eens misschien
een middel gevonden gaat worden
zodat ik de toekomst zie, zonder horden
Hoop doet leven zegt men eenvoudig
geloven standvastig en vasthoudig
blijkt niet altijd eenvoudig te zijn
donkere wolken afgewisseld door zonneschijn
Het leven trekt aan mij voorbij
als de stroming van het getij
kijk ik door beslagen ruiten
van binnen uit naar buiten
Er hangt een schaduwzijde over mijn bestaan
ik zit gevangen in een aflatend lichaam
Wie van buiten naar binnen ziet
kan soms zien mijn stil verdriet
Ik probeer ook de zonzijde te zien
door te hopen dat eens misschien
een middel gevonden gaat worden
zodat ik de toekomst zie, zonder horden
Hoop doet leven zegt men eenvoudig
geloven standvastig en vasthoudig
blijkt niet altijd eenvoudig te zijn
donkere wolken afgewisseld door zonneschijn
Reacties op dit gedicht
| Raira: | Zondag, december 12, 2004 10:05 |
| een gedicht die kracht en doorzettingsvermogen uitspreekt en daarbij ook de emoties van af en toe machteloos voelen erg mooi verwoord ik wens maar sterkte liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meta oost | 
|
|
| Gecontroleerd door: Suus | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2004 | ||
| Thema's: | ||