als ik snachts in bed ligt,
en ik moet aan je denken,
voel ik me hemels en gelukkig,
even weg uit de werkelijkheid,
mezelf strelend,
bedenk ik hoe het zou zijn,
als jij je armen om me heen sloeg,
me dicht tegen je aan zou houden,
als je me zachtjes op mijn mond zou zoenen,
hoe ik zachtjes je borsten zou strelen,
hoe we verder zouden kunnen gaan,
wat we zouden doen als we allebei klaargekomen zijn,
ik zou mijn armen om je heen slaan,
zeggen dat ik van je hou,
en weer opnieuw beginnen...
dan word ik wakker,
voel ik me verdrietig,
het zou niks kunnen worden tussen ons:
jij, zoveel jaren ouder,
een vrouw net zoals ik...
en toch hoop ik,
dat je ooit hetzelfde gaat voelen voor mij,
wat ik voel voor jou...