Genaden
Genaden
Voorzichtig kniel ik neer
voor U die verdriet brengt
hier heeft U mijn zwaart
vergeef mij de tranen
Natuurlijk zal ik honger lijden
als U dat wilt Meester
Uw wil is mijn bevel
nooit zal ik U tegen spreken
Vergeef mij mijn angst
en negeer mijn tranen, straf
mij niet voor de droom
die vrijheid met zich meebrengt...
21-12-2004
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, december 21, 2004 21:25 |
| eens bleek een meester die riep volg mij begonnen te zijn als een kind, ik ben, raadde hij, wat god begint. hans |
|
| sunset: | Dinsdag, december 21, 2004 17:45 |
| Leven in obsessie ... angst? Ik zou zo een 'meester' nooit willen. Liefs / sunset PS: 'zwaart' (als je het wapen bedoelt) wel met een 'd'. |
|
| ~Marina~: | Dinsdag, december 21, 2004 15:35 |
| AN is geen God die je zonden kan verlichten.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2004 | ||
| Thema's: | ||