En ze was niet bang
Om daar naartoe te stappen
Ze keek niet om
Maar ging recht op haar doel af
Ze deed alles aan wat rond haar lag
Zelfs het masker waardoor ze vroeger zag
Alles werd troebel
Alsof haar ogen vanzelf dicht gingen
Ze vergat even alles door de donker
En snapte niet waarom ze trillen begon
Ze liep iedereen voorbij
Met een glimlach op haar gezicht
Ze deed weer vrolijk als voorheen
Zo zouden ze haar toch wel willen zien
Kijken door haar nieuwe ogen
Lijken haar armen, haar hele lichaam
Vlekkeloos te zijn
Blij om terug in de illusie te zijn
Bleef ze gaan
Maar struikelde zo over één van haar gewaden
Om terug te vallen om de grond
Die weer zo zacht aanvoelde
Neem haar gewoon mee
Zag ze de man zeggen
En daar ging ze dan
In haar dromen verdwenen
En voor de rest gewoon een gelaat