Het is teveel!
Mijn verdrietige hart
gaat dit jaar uit
vol van smart
ik zeg tot besluit;
De beelden kan ik niet meer bekijken
heb genoeg van al die lijken
kan de gezichtjes van de kleintjes
die me sturen allerlei seintjes
die mij zo diep raken
gevoel ik dat er zoveel taken
van helpen ,bidden of iets doen
op mij wachten
om hun pijn te verzachten
maar het is zo ver weg
en toch zo dichtbij
is het gek als ik zeg;
Ik voel me niet zo blij?
Ik wil
geen oliebollen en appelflappen
heb geen zin in flauwe grappen
maar wat ik wel wil
weet ik even niet.....
er is gewoon(gewoon?)
Teveel verdriet.
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2004 | ||
| Thema's: | ||