Blauwtje lopen
daar sta je dan
en slaat een mal figuur
verliefde koeienogen
en bloemen niet eens zo duur
ze glimlacht flauw
zoals een boer met kiespijn
je begrijp opeens
ze zal nooit de jouwe zijn
je kijkt een beetje beteutert
met een hoofd gelijk een pioen
zojuist een blauwtje gelopen
liefde kan even met pensioen
je denkt zoiets gebeurt me niet meer
nooit nog een afgang als toen
het mannenhart opstandig
toch vallen voor de eerste zoen
en slaat een mal figuur
verliefde koeienogen
en bloemen niet eens zo duur
ze glimlacht flauw
zoals een boer met kiespijn
je begrijp opeens
ze zal nooit de jouwe zijn
je kijkt een beetje beteutert
met een hoofd gelijk een pioen
zojuist een blauwtje gelopen
liefde kan even met pensioen
je denkt zoiets gebeurt me niet meer
nooit nog een afgang als toen
het mannenhart opstandig
toch vallen voor de eerste zoen
Reacties op dit gedicht
| janssen: | Maandag, januari 03, 2005 17:32 |
| Ik kon er zelf mee lachen vanmorgen toen ik het aan het schrijven was. Groetjes wilhelm |
|
| will hanssen: | Maandag, januari 03, 2005 16:36 |
| Mooi geschreven jansen! Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wilhelm janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||