'mijn liefste vriend'
Een vriend uit mijn verleden, een onrustige ziel...
Al kijkend naar hem was er een boek, een boek met veel tekens, een zeer lachende blik...
Jij was een diepte die geen fronsende ogen, geen glimlach zou weergeven...alleen die blik.
Geen teken van pijn, wel vragend,... een helpende hand.
Elk woordje van mij was een verzorging waard, elk schouderklopje was een ruzie tussen mensen.
Wij samen waren een dichtgeklapte roos die geen geur of kleur aanvaarde...een late bloeier...een verlegen glans.
Wat ik over je dacht was laatst in mijn dromen...
alles wat er gebeurde was een vraagteken voor mij.
Het eten aan tafel was voor mij vreemd, de omgeving waar je je bevond was verschrikkelijk.... je bood mij eten aan...ik trok mij terug.
UIteindelijk waren we samen, ik had je overtuigd om mee te gaan, op mijn kar met mooie rendieren...een trip naar de maan!
Ik was gerust...