Zondag en de dingen:
Zondag en niet geven om de dingen
als bloedverwanten zijn wij samen
met ieder zijn eigen rusteloze hart
verwording en verstomming; zij kunnen niet zingen
zoals de rust klinkt gelijk een eind'loos amen
wie zijn hart ten ruste legt
en niet de tijd ook tart
heeft mogen zijn en zegt:
'Zondag, wij geven niet om de dingen'.
Zondag en buiten brommen auto's stil gelach
als vrienden der tijd gaan zij voort
doch niet iedereen kan met ons beven
verzonkenheid en donkerheid omlijsten ied're dag
en zwevend blijven lagen ongehoord
en wie zijn schuld ten ruste legt
heeft geen schuld meer te geven
heeft een weg dan afgelegd
en de zondag zal geen dingen geven.
Zondag en ronkend verfrommelen hoekjes om het rond
als bekenden heersen wij verbonden over het tij
met daden vreselijk en met open mond
wij geven niet om and're zaken dan om jou en mij
en wie de rust gelijk het eind'loos amen
bij zichzelf ten ruste legt
en verwoord: 'Geen wens zal ik nog bekwamen'
schuldloos en waar gezegd
die legt in het zondag's drama met ons samen
de schuldloosheid der dingen.
(ergens rond 1995)
theike: | Zaterdag, december 24, 2005 11:39 |
ik 24, Fri.. :)) | |
theike: | Vrijdag, januari 07, 2005 01:14 |
:) | |
Fri..: | Vrijdag, januari 07, 2005 00:51 |
mooi:) (ik vond vroeger zondag een saaie dag, waarscheinlijk omdat ik op zondag niks kon doen, iedereen moest naar de kerk of mocht niks) (rond 1995 was ik 5) (grappig) |
|