Sterfbed
Sterfbed
Hij lag op bed,
zag zijn bloed op de dekens,
en was in gebed.
Maar hoe hij ook bad,
God kwam niet,
en hij wist:
dat was dat.
Zijn leven flitste aan hem voorbij,
verleden en heden werd een grote brij,
waaruit sommige herinneringen opdoken,
de ene duidelijk, de ander onderbroken.
Hij voelde hoe zijn laatste ademstoot zijn lichaam verliet,
zag plotseling een fel licht,
en dit was het einde van zijn leven
en tevens van dit gedicht.
Hij lag op bed,
zag zijn bloed op de dekens,
en was in gebed.
Maar hoe hij ook bad,
God kwam niet,
en hij wist:
dat was dat.
Zijn leven flitste aan hem voorbij,
verleden en heden werd een grote brij,
waaruit sommige herinneringen opdoken,
de ene duidelijk, de ander onderbroken.
Hij voelde hoe zijn laatste ademstoot zijn lichaam verliet,
zag plotseling een fel licht,
en dit was het einde van zijn leven
en tevens van dit gedicht.
Reacties op dit gedicht
| black cat: | Woensdag, januari 12, 2005 21:25 |
| Mooi geschreven, maar je moet er wel bijzetten dat het fictie is. Sterkte :P kiss dieuwy |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 08, 2005 01:53 |
| en dan ben je de rest van je leven herinnering, een beeld van leven draag je mee, vele ervaringen die zich verhaal laten maken om daarmee voort te gaan, eens weer velen te vinden te verstaan. hans |
|
| *tientjeuh: | Vrijdag, januari 07, 2005 22:34 |
| Zeer mooi gedichtje! Bij mijn oma was het juist hetzelfde scenario... XxX Sterkte! |
|
| ~prinsesje~: | Vrijdag, januari 07, 2005 22:19 |
| mooi gesgreven,, pijnlijk,, sterkte,, liefs,, mij.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: guinevere | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||