Jouw leven... jouw dood
Jij leefde je leven
zoals jij dat koos
Niet voor heel even
nee voor een hele poos
we groeiden uit elkaar
zonder woord of gebaar
ik kon niet tot je doordringen
met je gedrag te stoppen
ik kon je helaas niet dwingen
om je niet te verstoppen
je leven had geen inhoud meer
geen liefde, geen gevoel
jij deed mij daarmee zo'n zeer
in het leven had je geen doel
drinken was alles wat je wou
ik heb je alles willen geven
gewoon omdat ik van je hou
Ik moet nu zonder jou verder leven
Ik mis je, mijn broertje
Reacties op dit gedicht
| Angel Eyes: | Zaterdag, januari 08, 2005 12:35 |
| Sunset en Mandy... thnx voor jullie lieve reactie... knuff.. angel eyes |
|
| sunset: | Zaterdag, januari 08, 2005 09:32 |
| Een 'verslaafde' die zijn / haar verslaving niet 'erkent', is nooit te helpen. En uiteindelijk maakt elke verslaving je 'kapot'. Pijnvol-droef verwoord. Liefs / sunset |
|
| BloEmPjU-666: | Zaterdag, januari 08, 2005 08:51 |
| Oewh, sterkte meissiej! =) Maar wel een mooi gedichtje...Liefs en veel sterkte Mandy | |
Over dit gedicht
| Auteur: Angel Eyes | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||