Als een schaduw
De uren gaan voorbij
zonder dat ik er erg in heb
Ik leef mee
met de sleur van het leven
Als een schaduw
een schaduw van een verloren voorwerp
Zoekend zonder hoop
gaat mijn reis verder
Maar naar wat
het verloren voorwerp
naar hoop
Alweer een uur voorbij
zonder dat ik er erg in had
Ik leefde mee
met de sleur van het leven
Als een schaduw
Maar mijn schaduw is aan het oplossen
door de aanraking van het licht
Totdat er niks meer aan te raken is
zonder dat ik er erg in heb
Ik leef mee
met de sleur van het leven
Als een schaduw
een schaduw van een verloren voorwerp
Zoekend zonder hoop
gaat mijn reis verder
Maar naar wat
het verloren voorwerp
naar hoop
Alweer een uur voorbij
zonder dat ik er erg in had
Ik leefde mee
met de sleur van het leven
Als een schaduw
Maar mijn schaduw is aan het oplossen
door de aanraking van het licht
Totdat er niks meer aan te raken is
Reacties op dit gedicht
| hommeltje: | Zaterdag, januari 08, 2005 18:49 |
| mooi gedicht, maar gelukkig ben jij nog niet opgelost:) knuf hommeltje |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, januari 08, 2005 17:19 |
| Heel mooi geschreven Antoinette! Zelfs de zon werpt schaduw in het heelal....... Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Antoinette Derksen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||