Verwoesting
Verwoesting
Wederkering voornaamwoord,
ik draai nog maar eens weg
het heeft mijn rust alweer verstoord,
en de zinnen die ik zeg,
worden langzaamaan verhoord
Harder werken, want de zon
gaat niet voor niets op, dezer dagen
Sinds de wereld slechts begon,
met verdriet te overvragen,
en het de medemens verzon,
zodat ieder zal vervagen
Verwoestingen en rampen,
ongenoegen en verdriet
liefde schijnt slechts te verdampen,
en een ieder die het ziet,
durft zich niet meer met beiden handen
aan deze wereld vast te klampen....
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, januari 10, 2005 17:34 |
| Voelbaar verdriet, droeve verwoording. En toch geloof en hou ik van 'leven'. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||