pijn
deze pijn in mijn hoofd
gaat niet weg
het blijft maar terug komen,
deze pijn trekt verder mijn lichaam in,
wat moet ik doen het gaat langzaam me hart in om mij nog meer pijn te doen,
dit houw ik niet meer langer uit,
weg drukken helpt niet meer de pijn overheerst,
geen uitweg te vinden,
alleen maar muren van pijn die maar op me blijven af komen,
er komt een tijd,niet lang meer, dan ben ik van die pijn af en kan ik rusten in vreden,
zonder muren en zonder pijn...
gaat niet weg
het blijft maar terug komen,
deze pijn trekt verder mijn lichaam in,
wat moet ik doen het gaat langzaam me hart in om mij nog meer pijn te doen,
dit houw ik niet meer langer uit,
weg drukken helpt niet meer de pijn overheerst,
geen uitweg te vinden,
alleen maar muren van pijn die maar op me blijven af komen,
er komt een tijd,niet lang meer, dan ben ik van die pijn af en kan ik rusten in vreden,
zonder muren en zonder pijn...
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Dinsdag, januari 11, 2005 20:20 |
| Hoi Mariska, Dat mijn gedicht "DEPRESSIE"jou bijzonder heeft aangesproken kan ik zeer goed begrijpen. Ik heb in dat gedicht getracht om de gevoelens van een gedeprimeerd iemand in woorden te vatten. Gewoon omdat ik heel het erg vind dat je je nog extra eenzaam gaat voelen door het isolement waarin je vanwege de depressie belandt... Ook in jouw leven nemen depressies helaas een voorname plaats in... Sterkte en tot gauw... Groetjes, Ton |
|
