Ho nou
Met een gebroken ziel
Stevig onder m’n arm
Schenk ik mijn bloedend hart
Een sprankel warmte en vreugd’
Starend over donk’re grachten
Teister ik rücksichtlos de tijd
Dek het toe met inkeer
Gekooid tussen weemoed en deugd
Vurige hengsten trekken schuimbekkend
Hun kettingen aan flarden
jajaja, zo ken ie wel weer
:-)
Reacties op dit gedicht
| Manic Manja: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:48 |
| don't worry sweety..it's gonna be alright ;) | |
| deceiver: | Dinsdag, januari 11, 2005 07:29 |
| heb je énig idee waar je het over hébt? ;) hele grote knuffel & kus! |
|
| Curly B: | Maandag, januari 10, 2005 23:03 |
| Vooral die laatste zin!!! ontroerend & zo mooi verwoord!! ;) xx Curly B | |
| Raira: | Maandag, januari 10, 2005 22:53 |
| hahaha.. je gaf zelf een reactie onder je gedicht?? oke dan zeg ik alleen nog dat ik het weer komisch goed vind liefs raira |
|
