Voor mijn therapeute
Jaren geleden was het donker om mij heen,
hoorde ik alleen geween.
Zag ik niet dat er buiten,
ook zonlicht kon schijnen.
Zag ik geen sterretjes pinken,
hoorde ik de vogels niet fluiten.
Moeizaam sleepte ik me voort,
soms veel liever zijn ....dood.
Ik wou zo graag normaal zijn,
echt vrouw zijn.
Ik wou leren leven met het verleden,
verleden en heden laten één zijn.
De weg was lang,
héél vaak was ik bang.
Vaak stootte ik op hindernissen,
waar ik geen blijf mee wist.
Toen was jij daar,
keer op keer.
Jij sleepte mij eruit,
zodat ik kon.. vooruit.
Jij deed mij vertrouwen krijgen,
bij jou voelde ik me geborgen.
Jij gaf mij telkens raad,
zodat ik weer met volle moed,
door kon gaan.
Soms kruipend,
dan weer lopend.
Door jou kon ik een andere wereld zien,
een wereld met zorgen,
maar ook met zonneschijn.
Nu is het niet meer zo donker om mij heen,
is er niet enkel geween.
kan ik de vogels horen fluiten,
het zonlicht weer zien schijnen,
haar warme stralen voelen.
En weet ik dat er komt een dag,
waarop ik ben herboren.
En ik dan zeggen mag,
gegroet hier ben ik dan.
Alvast bedankt voor wat jij deed.
hoorde ik alleen geween.
Zag ik niet dat er buiten,
ook zonlicht kon schijnen.
Zag ik geen sterretjes pinken,
hoorde ik de vogels niet fluiten.
Moeizaam sleepte ik me voort,
soms veel liever zijn ....dood.
Ik wou zo graag normaal zijn,
echt vrouw zijn.
Ik wou leren leven met het verleden,
verleden en heden laten één zijn.
De weg was lang,
héél vaak was ik bang.
Vaak stootte ik op hindernissen,
waar ik geen blijf mee wist.
Toen was jij daar,
keer op keer.
Jij sleepte mij eruit,
zodat ik kon.. vooruit.
Jij deed mij vertrouwen krijgen,
bij jou voelde ik me geborgen.
Jij gaf mij telkens raad,
zodat ik weer met volle moed,
door kon gaan.
Soms kruipend,
dan weer lopend.
Door jou kon ik een andere wereld zien,
een wereld met zorgen,
maar ook met zonneschijn.
Nu is het niet meer zo donker om mij heen,
is er niet enkel geween.
kan ik de vogels horen fluiten,
het zonlicht weer zien schijnen,
haar warme stralen voelen.
En weet ik dat er komt een dag,
waarop ik ben herboren.
En ik dan zeggen mag,
gegroet hier ben ik dan.
Alvast bedankt voor wat jij deed.
Reacties op dit gedicht
| Marissa: | Dinsdag, juli 17, 2001 10:16 |
| Zie je....er zijn zat mensen die jou willen helpen! Prima dat je je waarde als 100% vrouw weer terug hebt gevonden meid! Heel knap wat de tijd, jou moed en je therapeute niet te vergeten voor verbeterende resultaten bij jou hebben geleverd!Ik zal er trots op zijn als ik jou was! -x- |
|
| Jamaïca: | Maandag, juli 16, 2001 22:30 |
| Prachtig omschreven, echt waar! Jou dankbaarheid en respect voor de persoon is echt duidelijk aan te voelen. En weet, niet alles is donker om je heen, laat de warmte van de zon maar op je stralen, zodat je stap voor stap kan herboren worden en inderdaad kan zeggen: "gegroet hier ben ik dan, ik ben ook een uniek wezen op deze wereld!" Veel sterkte Jamaïca |
|
| arie: | Maandag, juli 16, 2001 09:53 |
| Mooi aangrijpend en dankbaar om te lezen. Jij komt er wel liefs, arie |
|
| pramodah: | Zondag, juli 15, 2001 18:15 |
| mooie gedachten....en ja een goede therapeut kan wonderen doen..............sterktre... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brunclair | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||