als een straal warmte bedek je mijn schaamte
de marmeren vloer glanst zoals de hemel doet
waar de wenk de stand van de oorsprong bepaalt
zwart zand wordt bewogen door je adem
ik zie je lippen dansen, je kust m’n voet
maar je ruwheid wordt weerspiegelt
zo zuur, daar, het maakt je zoet
de deur waait open waar een flikkerend licht
plaats maakt voor een hemels gevoel
die tere herinneringen brengt, en ophaalt
ik geloof niet in God.
Ninandra: | Zaterdag, januari 15, 2005 10:19 |
ik wel :P Mooi lopend gedicht.. heeft wel iets bijzonders, kan t alleen niet benoemen.. ;) |
|
Ninandra: | Zaterdag, januari 15, 2005 10:19 |
ik wel :P Mooi lopend gedicht.. heeft wel iets bijzonders, kan t alleen niet benoemen.. ;) |
|
Ninandra: | Zaterdag, januari 15, 2005 10:19 |
ik wel :P Mooi lopend gedicht.. heeft wel iets bijzonders, kan t alleen niet benoemen.. ;) |
|
de nifter: | Donderdag, januari 13, 2005 08:10 |
ik ook niet. oh ja... ben idd een paar maand afwezig geweest. en dat gaat waarschijnlijk weer gebeuren want ik heb er niet zo'n zin in, in dat dichten. en dan noem je je gedicht requiem en zet je er de eerste en laatste zin uit een sterfmis in (heer, geef hem de eeuwige rust... hij ruste in vrede)en nog steeds geen hond die vermoed dat dit wel eens echt de laatste zou kunnen zijn :) maarja.... met mij weet je het nooit.... (en dan toch nog even zeiken voor je eigen bestwil ;) |
|
Auteur: Phoweyk | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 12 januari 2005 | ||
Thema's: |