Hij ging
Dit zal nooit meer gebeuren
je zei: daag......
en de deur ging dicht
Weg was je
naar de trein
en voor mij
een groot probleem
Met tranen in mijn ogen
liep ik naar de kantine
waar ik moest vertellen:
Hij is weg,
gaan lopen
naar de trein.
Toen de tranen
het verdriet,
de pijn.
Ik wil je helpen
er voor je zijn.
Vergeet het nooit
dat ik altijd je mama blijf
en van je zal houden
en nooit uit je leven verdwijn.
Is het verdriet te groot,
kom dan bij mij.
Zal je troosten
zo goed als ik kan.
je zei: daag......
en de deur ging dicht
Weg was je
naar de trein
en voor mij
een groot probleem
Met tranen in mijn ogen
liep ik naar de kantine
waar ik moest vertellen:
Hij is weg,
gaan lopen
naar de trein.
Toen de tranen
het verdriet,
de pijn.
Ik wil je helpen
er voor je zijn.
Vergeet het nooit
dat ik altijd je mama blijf
en van je zal houden
en nooit uit je leven verdwijn.
Is het verdriet te groot,
kom dan bij mij.
Zal je troosten
zo goed als ik kan.
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Zondag, juli 15, 2001 23:47 |
| Heb hier geen woorden voor. Met zo'n schat van een mama raakt iedereen erdoor. Prachtig gedicht. Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Goverdina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||