Voor Trinity
Een roos tegen de gevel
van dat oude huis
Stond er alleen en verloren
met er omheen puin en gruis
Zo als die ene roos
voelde jij je toen
Alleen maar puin
en nergens nog groen
Blijf in jezelf geloven
mijn lieve kind
Ik weet heel zeker
dat je het geluk weer vind
van dat oude huis
Stond er alleen en verloren
met er omheen puin en gruis
Zo als die ene roos
voelde jij je toen
Alleen maar puin
en nergens nog groen
Blijf in jezelf geloven
mijn lieve kind
Ik weet heel zeker
dat je het geluk weer vind
Reacties op dit gedicht
| chichi: | Dinsdag, oktober 09, 2001 19:43 |
| Die is echt mooi! (zo'n moeder wil ook wel ;) ) Diepgang... xxx chichi |
|
| dotje: | Dinsdag, juli 17, 2001 20:31 |
| mooi geschreven goverdina veel liefs dotje - x x x - |
|
| Trinity: | Maandag, juli 16, 2001 19:35 |
| dankje mam, voor al je steun. ik hou van je! Trinity |
|
| Wim Meeus: | Zondag, juli 15, 2001 23:57 |
| Mooi omschreven dat gevoel. Het is heel warm maar toch ook zo koel. Heb er geen woorden voor. Maar samen met jou slaat ze zich er wel door. Groetjes van Wim |
|
| pramodah: | Zondag, juli 15, 2001 20:14 |
| in een woord...mooi.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Goverdina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||