bladeren in de wind
De weg naar liefde is eenzaam
Bij jou is enkel maneschijn
Die droomt doorheen het raam
over de zonneschijn
tussen de bladeren in de wind
En je loopt maar rond en rond
In een leeg en donker huis
En op de plaats waar je stond
Voel je het geruis
Van de bladeren in de wind
Dwalend door de kamer, slapeloos
Als een rusteloze blinde
want wat je zocht, zo teer en broos
kon je niet vinden ...
onder de bladeren in de wind
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Donderdag, januari 13, 2005 19:55 |
| prachtig | |
| Boudaatje: | Donderdag, januari 13, 2005 19:33 |
| Een gedicht met een bittere smaak, maar zo goed neergezet, poëtisch! liefs |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, januari 13, 2005 14:05 |
| Je gevoelens van eenzaamheid en teleurstelling mooi verwoord! Will |
|
| sunset: | Donderdag, januari 13, 2005 09:47 |
| Mooi het (jouw?) gevoel van verlatenheid overgebracht. Liefs / sunset |
|
| -Suus-: | Donderdag, januari 13, 2005 09:05 |
| Een pareltje.. Alweer.. Liefs, Suus |
|
| Mamke: | Donderdag, januari 13, 2005 08:52 |
| Mooi! | |
| Raira: | Donderdag, januari 13, 2005 07:11 |
| Ik vind dat je de eenzaamheid hier prachig verwoord hebt (want wat je zocht, zo teer en broos kon je niet vinden ... onder de bladeren in de wind) vooral dit laatste!! liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||