Allen vol verdriet
Een dag die niet mocht komen,
als een kwaadaardige droom
waaruit je wakker moet worden.
Hopeloos achtergelaten zijn wij.
Dit mocht niet gebeuren,
machteloos staan we hier
in een leven stiller dan ooit.
Zo vreselijk eenzaam zijn wij.
Wachtend op jouw terugkeer
niet kunnen beseffen.
Het is al te laat.
Nog steeds verdoofd van pijn
tranen bij gedachtes aan jou.
Allen vol verdriet.
als een kwaadaardige droom
waaruit je wakker moet worden.
Hopeloos achtergelaten zijn wij.
Dit mocht niet gebeuren,
machteloos staan we hier
in een leven stiller dan ooit.
Zo vreselijk eenzaam zijn wij.
Wachtend op jouw terugkeer
niet kunnen beseffen.
Het is al te laat.
Nog steeds verdoofd van pijn
tranen bij gedachtes aan jou.
Allen vol verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Vrijdag, januari 14, 2005 21:38 |
| Sunset nam de woorden uit mijn mond. "Dood is men pas als je hem of haar vergeet" Droevig triestig zuiver gedicht. liefs |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 14, 2005 08:40 |
| Diep droevig, hunkerend gedicht. Liefs / sunset PS: Maar niemand is 'echt' dood zolang er nog één iemand aan hem / haar denkt. |
|
| *~~~Girly~~~*: | Vrijdag, januari 14, 2005 07:08 |
| Wees niet verdrietig, Ik weet hoe je je voelt, Liefs Girly |
|
| remie: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:44 |
| echt zielig hoor, wees niet verdrietig,,,, Liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: kim~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||