van vroeger naar nu
Ooit geloofde ik
Dat de wereld
Een fijne plaats was
Ooit geloofde ik
Dat mooie bloemen
Altijd zouden bloeien
Ooit geloofde ik
Dat alle sprookjes
Waar waren
Ooit geloofde ik
Maar nu niet meer
Want dromen gaan stuk
De harde waarheid
Laat alle sprookjes
Aan scherven vallen
Nu weet ik
Hoe hard de wereld is
En hoe scherp de randen zijn
Nu weet ik
Dat sommige dingen blijven
Net als littekens
Nu weet ik
Dat je diep weg kunt zakken
In pijn, bloed en verdriet
Nu weet ik
Dat pijn nooit
Helemaal verdwijnt
Maar dat als alles zwart is
Er altijd een nieuwe ster
Aan de horizon verschijnt