ik zeg maar niets meer
Ik zit zo vaak te denken
Over wat ik zeggen moet
Over wat er,
als het moment daar is,
er echt toe doet
en in mijn gedachten
weet ik,
heb ik alle woorden klaar
en al die mooie zinnen
zo perfect, ...
... schijnbaar
maar schijn bedriegt
want als het daar is
het moment
is hetgeen ik zeggen wou
allesbehalve evident
dan vergaan de woorden
vervliegend keer op keer
dan sterven de zinnen op m’n lippen
en zeg ik maar niets meer
Reacties op dit gedicht
| Ana (stacia): | Maandag, januari 17, 2005 20:59 |
| moeilijk ... maar wel bijzonder knap verwoord liefs ana |
|
| anne(16): | Maandag, januari 17, 2005 13:28 |
| Wow... zooo herkenbaar... je weet precies wat je wilt zeggen, maar durft het niet, ik weet precies hoe het is.. Mooi verwoord Liefs Anne |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, januari 17, 2005 09:40 |
| Praten hoeft niet elkaar aan kijken zeg soms al genoeg heel mooi gedicht liefs kuzz.... Mij |
|
| hiljaa: | Maandag, januari 17, 2005 09:18 |
| dat ken ik ! mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||