mijn thuis
alle moed die ik verzameld heb
om het leven weer in te gaan
met volle vertrouwen
ga ik de strijd weer aan
Alleen ik mis de liefde,
die mij vroeger gegeven werd
ik mis de warmte,
die ik kreeg bij mijn thuis
Het is zo moeilijk,
om mij staande te houden
in de wereld,
van de realiteit
Ik voel me verward
Ik wil zo graag, alleen het lukt niet meer
hoe hard ik ook probeer
mijn thuis, is mijn thuis niet meer.
om het leven weer in te gaan
met volle vertrouwen
ga ik de strijd weer aan
Alleen ik mis de liefde,
die mij vroeger gegeven werd
ik mis de warmte,
die ik kreeg bij mijn thuis
Het is zo moeilijk,
om mij staande te houden
in de wereld,
van de realiteit
Ik voel me verward
Ik wil zo graag, alleen het lukt niet meer
hoe hard ik ook probeer
mijn thuis, is mijn thuis niet meer.
Reacties op dit gedicht
| ItsMeRoxy: | Zaterdag, maart 12, 2011 21:31 |
| heel mooi en knap verwoord! liefs, |
|
| Will Hanssen: | Maandag, januari 17, 2005 16:35 |
| Wat een droevig gedicht....maar je hebt het wél prachtig verwoord.....ook voor jou gaat de zon eens schijnen..ik wens je tot die tijd sterkte! Liefs, Will |
|
| anne(16): | Maandag, januari 17, 2005 15:40 |
| *Slik* Heel mooi en aangrijpend geschreven en zo herkenbaar.. Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quinta | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||