drijvend uit elkaar
Zie je niet,
mijn pijn..
Zie je niet,
mijn tranen..
Zie je niet,
mijn wonden..
veroorzaakt door jou woorden
gelaten door jou monden.
uit een van die vele
kan het je niets schelen?
laat je het maar gaan
steeds verder van mij vandaan
denk je zo een weg te banen
vol verdriet een tranen
zonder mij te leven
alles op te geven
te laten varen door de zee
het neemt ons beide mee
op een aparte boot
drijven wij van elkaar
waarom je niet meer naar mij wilt roeien?
och,wist ik dat maar!
Reacties op dit gedicht
| droomster: | Woensdag, januari 19, 2005 08:49 |
| Ik weet k ben hard maar k heb gevochten ik heb gestrede maar ik ben leeg het hoeft niet meer Hou zoveel van je maar het is niet wederzijds! | |
| jeroen7887: | Dinsdag, januari 18, 2005 21:10 |
| eel ontroerend, verwoord bijna perfect hoe ik me voel nu:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Geneviene | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||